Posty

Boom.

Obraz
rys. Przemysław Truściński „Trust” W roku 2000 rozpoczął się w Polsce komiksowy boom. Duża grupa wydawców niemal jednocześnie postawiła na komiks. Rynek zalany został ogromną ilością tytułów, zarówno zagranicznych, jak i rodzimych autorów. Oznaki wzmożonego zainteresowania komiksem pojawiały się już wcześniej. Efekty przynosiła aktywność wydawców na rynku komiksów dla dzieci (przede wszystkim Egmontu) oraz młodzieży (TM-Semic). Działalność grup autorów i fanów („Conturu”, Krakowskiego Klubu Komiksu i wielu innych). Konwenty i festiwale. Już w 1998 Egmont Polska postawił na komiksy dla starszych czytelników. W maju tego roku ukazał się pierwszy numer miesięcznika „Świat Komiksu”, jego naczelnym został Tomasz Kołodziejczak (w sumie do 2005 roku ukazało się 38 numerów). Magazyn poprzedzał utworzenie Klubu Świata Komiksu, w ramach którego wydawano serie w albumach. W 1999 roku nakładem Independent Press ukazał się pierwszy numer „Produktu”. Magazynu stworzonego przez „Śledzia” - Michała Śl
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Zbyt długa jesień - Sławomi Jezierski.

Obraz
  Pierwszy kadr z drugiego epizodu Zbyt długiej jesieni . Pierwotnie opublikowany w magazynie „Fan” 2/1990. Prezentowany kadr pochodzi z rosyjskiej wersji fragmentu epizodu drugiego, który prezentowany będzie na wystawie Komiks polski na festiwalu KomMissia w Moskwie .   Zbyt długa jesień Sławomira Jezierskiego i Jerzego Szyłaka uważana jest za jeden z najważniejszych polskich komiksów lat 90. Do inspiracji nią przyznają się twórcy tacy jak Jakub Rebelka, Benedykt Szneider i Robert Służały. Była to historia o spokojnej polskiej wsi, której życie zostało zakłócone przez „szatańskie brewerie”. Umarli wstali z grobów, pojawiły się czarownice, strzygi, wampiry oraz inne dziwy. Komiks był połączeniem ludowej opowieści (rodem z PRL'u) z historią rycerską i horrorem w stylu Balu wampirów Romana Polańskiego, a więc z takim, w którym lęk został oswojony. Całość robiła niesamowite wrażenie. Niestety komiks nie jest znany w całości. Jego druk nie został ukończony. Magazyn „Fan”, w którym by
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Przemysław Truściński.

Obraz
Dwuplanszowy komiks Piekło autorstwa P. Truścińskiego, za który otrzymał Grand Prix na IV OKTK w Łodzi (1993 r.). Komiks w japońskiej wersji językowej, która była prezentowana na wystawie Trust in Japan w galerii Uplink w Tokio (2017 r.).   Przemysław Truściński „Trust” (ur. 1970) był najważniejszym rysownikiem wywodzącym się z grupy „Contur” i jedną z najważniejszych osobowości artystycznych w komiksie polskim lal 90. W roku 1985 rozpoczął naukę w Liceum Plastycznym (specjalizacja: formy użytkowe) i zaangażował się w działalność grupy „UFO Zenek” (w jej skład wchodzili m.in. Tomasz Tomaszewski, Adam Radoń, Witold Domański, Piotr Kabulak, Tomasz Piorunowski, Piotr Zdrzynicki i Marek Skotarski), która w roku 1990 przekształciła się w „Contur”, grupę a później stowarzyszenie (przez kilka lat Truściński pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Adama Radonia). Po ukończeniu liceum przez jeden semestr studiował prawo na Uniwersytecie Łódzkim, po czym rozpoczął studia na Wydziale Grafiki i M
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Krzysztof Gawronkiewicz.

Obraz
Okładka komiksu L'insurrection. Avant l'orage - detal. Praca prezentowana na wystawie Krzesło w piekle , BWA Jelenia Góra, 2015.    Krzysztof Gawronkiewicz debiutował jako rysownik pod koniec lat 80. w „Fantastyce”. Kończył właśnie naukę w warszawskim Liceum Plastycznym, rozpoczynał studia na Akademii Sztuk Pięknych. Tak artysta wspomina okres przed swoim debiutem: Mam wrażenie, że w latach 70-tych i 80-tych opowieści rysunkowe były składową kultury masowej. Sięgając pamięcią głęboko wstecz przypominam sobie wiele tytułów. Przypadały na mój okres przedszkolny i szkolno-podstawówkowy. Poczynając od krótkich historyjek z Kaczorem Donaldem, poprzez serie publikowane na łamach „Świata Młodych”, propagandowe serie zeszytowe o milicji, śmigłowcach czy przygodach Hermanna Brunnera i przebranego za Niemca Stanisława Mikulskiego. Wielkim powodzeniem cieszyły się comiesięczne dostawy do kiosków świeżych egzemplarzy magazynu „Relax”. Na kartach „Relaxu” poznałem różnorodność form komiks
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Młodzi rysownicy.

Obraz
Komiks wymaga dobrego warsztatu. Nie tylko w obszarze rysunku, ale i układu, kompozycji, prowadzenia narracji, kadrowania, „gry postaci” etc. Nie każdy ilustrator sprawdza się w rysowaniu komiksów. W latach 90., wśród młodych twórców, pojawiło się wiele ciekawych technik i nowatorskich sposobów opowiadania historii.   Kadr z komiksu pt. „ Karsten Storożrys. Szpon ” wykonany opisywaną techniką. rys. Olaf Ciszak. Olaf Ciszak opracował technikę wydrapywania w sprayach, którą łączył z kolażem. Stosował ją m.in. w komiksie Karsten Storoż, za który otrzymał dwie nagrody na OKTK w Łodzi. Tak o niej opowiada w wywiadzie dla „Ziniola”: Ta technika powstała w pewnym sensie przypadkiem. Plastyk w Jeleniej załatwił dla swoich uczniów spore ilości papieru od jakiejś tamtejszej firmy. Z tego papieru mogliśmy korzystać do woli. Niestety, jak na brystol do rysunków studyjnych był za gruby i za ciężki, łatwo łamał się przy zgięciu a przede wszystkim był gładki jak papier kredowy, co wykluczało rysowan
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Środowisko łódzkie.

Obraz
W porównaniu do innych części Polski  środowisko komiksiarzy w Łodzi rozwijało się prężnie. Przemysław Truściński wspomina: Środowisko zaczęło kształtować się w łódzkim Liceum Plastycznym. Trafiłem tam 1985 roku. Komiksy starszych kolegów z grupy UFO Zenek były dla mnie szokiem. Były tak dobre i różne od komiksów, które dotąd czytałem. W pewien słoneczny dzień, do sali fizyki i chemii, którą udostępniała nam pani profesor Rżanek, wkroczył Wojtek Birek. Znał go chyba Tomek Tomaszewski. Birek przyniósł torbę z francuskimi komiksami od Aldo Vargasa, obcokrajowca studiującego w Polsce. Pamiętajmy jakie to były czasy. Nawet polskie komiksy były towarem deficytowym. W ogóle nie było w naszym kraju komiksów z Zachodu. Nie było dostępu do zachodniego kina, czy literatury. Wiedzieliśmy, że Grzegorz Rosiński rysuje dla Belgów, ale nikt nigdy nie widział jego albumów... Komiksy Zbigniewa Kasprzaka, Marka Szyszki, Janusza Christy, czy Henryka Jerzego Chmielewskiego, były typowo polskie. Zarówno po
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Magazyny - lata 90.

Obraz
Spośród twórców o pozycji ugruntowanej w PRL'u tylko Janusz Christa zerwał po roku 1989 z komiksem. Tłumaczył się przy tym problemami zdrowotnymi ( Mirmił w opałach ukazał się w 1990 r.). Karierę Jerzego Wróblewskiego przerwała śmierć (zmarł w 1991 r.). Grzegorza Rosińskiego bardzo dobrze funkcjonował za granicą. Bogusław Polch rysował trzeci tom Funky'ego Kovala oraz Wiedźmina. Henryk Jerzy Chmielewski regularnie tworzył nowe księgi z serii Tytus, Romek i A’Tomek dla Prószyńskiego i S-ka. Tadeusz Baranowski publikował komiksy stworzone m.in. za Zachodzie. Po uwolnieniu rynku zmieniła się całkowicie sytuacja polskich twórców. Koszty licencji komiksów zagranicznych były wielokrotnie niże niż honoraria rodzimych autorów. Wraz z rosnącą liczbą tytułów zaczęły spadać nakłady. Najtrudniejsza była sytuacja młodych autorów. Początkujący rysownicy nie mieli wielu miejsc, w których mogliby publikować swoje prace. W 1990 gdańskie wydawnictwo PU „Baltica” Sp. z o.o. rozpoczęło publika
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Ziny i magazyny - TYNK Gruppe.

Obraz
rys. Rafał Tomczak „Tomaz”     Uwaga! Tekst tekst poświęcony „TYNK Gruppe” ukaże się w 32 numerze „Zeszytów Komiksowych”.     Tomaz i Olaf. Lata 90.     TYNK - spotkanie robocze. Lata 90.   rys. Rafał Tomczak „Tomaz”   „Zinio” 24/2001, rysunek na okładce: Olgierd Ciszak „Olaf” z okresu TYNK'u   Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w sieci.  
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Alternatywa.

Obraz
Krzysztof Owedyk, Ósma czara , okładka pierwszego wydania, Prosiacek Publishing 1994 r.   Od lat 20. do 60. w Stanach Zjednoczonych wydawano tzw. Tijuana bibles . Były to pornograficzne komiksy w formacie portfela, drukowane na tanim papierze, najczęściej ośmiostronicowe. Występowały w nich postacie z innych komiksów, bohaterowie bajek, gwiazdy filmowe, politycy etc. Ich produkcja była nielegalna. Dystrybuowano je na czarnym rynku. Rysownicy, scenarzyści oraz wydawcy tych broszur byli na ogół nieznani. Autorzy ukrywali się pod pseudonimami takimi jak Mr. Prolific, Elmer Zilch, Wesley Morse, Blackjack czy Mr. Dyslexic. Popularność Tijuana bibles osiągnęła szczyt w okresie wielkiego kryzysu. Ich wydawcy oraz dystrybutorzy, narażali się na surowe kary a nawet więzienie. Tijuana bibles jako komiksy funkcjonujące w tzw. podziemiu, poprzedzają „underground comix”, których wydawanie rozpoczęto w latach 60. XX wieku. W drugiej połowie lat 40. amerykańscy wydawcy komiksów głównego nurtu poszer
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Konwent w Łodzi.

Obraz
Podczas konwentu w Kielcach wyróżniali się reprezentanci środowiska łódzkiego. Już wtedy zrzeszeni (grupa „Contur”) i jednolicie ubrani (w czarne garnitury). Szybko wyrazili chęć zorganizowania drugiej edycji w swoim mieście. Tak narodziła się impreza o decydującym dla całego środowiska znaczeniu, Ogólnopolski Konwent Twórców Komiksu. Pierwsza łódzka edycja odbyła się w terminie 28-29 września 1991 roku w oddanym właśnie do użytku Łódzkim Domu Kultury. Impreza została rozbudowana. W ŁDK’u prezentowano wystawy, odbywały się prelekcje, spotkania z autorami oraz giełda. Przez lata impreza ewoluowała. W 1999 przemianowano ją na Ogólnopolski Festiwal Komiksu, w 2000 na Międzynarodowy Festiwal Komiksu, od roku 2009 funkcjonuje jako Międzynarodowy Festiwal Komiksu i Gier. Konwent rozrósł się do rozmiarów największego festiwalu komiksu w Europie Środkowo-Wschodniej. Co roku w MFKiG uczestniczy około 20.000 osób. Do Łodzi przyjeżdżają goście z całego świata, w tym najważniejsi twórcy komiksów,
Prześlij komentarz
Czytaj więcej